Жеті ата (жеті ұрпақ) – қазақ халқының генеалогиялық ататегі (Шежіре). Ата-бабаларымыздың дәстүрлерінде өз балаларын 7-тізеге дейінгі ататекті үйрету бар, балалар міндетті түрде өзінің шығу тегін, ұлы ата-бабаларын білуі және оларды мақтан тұтуы тиіс болатын. Сондай-ақ, бұл қанның туыстық араласуының теріс салдарын болдырмау үшін қажет болды (неке кезінде).

Қазақтарда “жеті атасын білмеген жетесіз”, “жеті атасын білген ұл жеті жұрттың қамын жер” деген мақал-мәтелдер бар. Кеңестік билік, өнегесіз идеология жылдары, 1930 жылдардағы қазақ халқының геноциді осы ұлы дәстүрге айтарлықтай әсер етті. Бүгінгі таңда көптеген жастар өз тегін және өз әкелерін білмейді және оған олар кінәлі емес. Қазақстан мен Ресей мұрағаттарындағы жиналған материалдар біздің тарихымыз бен адамдардың генеалогиясы туралы жоғалған мәліметтерді ашып көрсетеді.